Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλου στην εφημερίδα "Σήμερα στη Θεσσαλονίκη"
Κατά πολλούς το σκάνδαλο Siemens μπορεί να αποτελέσει θρυαλλίδα
πολιτικών εξελίξεων, οι οποίες ενδεχομένως να φθάσουν και σε αναδιάταξη
του πολιτικού συστήματος και των έως σήμερα γνωστών δεδομένων.
Πίσω από λογικές και εκφράσεις του τύπου "όλοι οι ίδιοι είναι",
"οι ευθύνες βαραίνουν και τα δύο κόμματα εξουσίας" ή "δεν θα
διαλευκανθεί η υπόθεση και οι ένοχοι δεν θα λογοδοτήσουν" κρύβονται
συγκεκριμένα κέντρα τα οποία είτε επιχειρούν να κρύψουν τις ευθύνες
τους ή να αποδυναμώσουν και να απαξιώσουν κόμματα και πολιτικούς, ώστε
να αποκτήσουν ουσιαστικότερο ρόλο, καίτοι εξωθεσμικό, προς ιδίον
όφελος.
Από τη στιγμή που αποκαλύφθηκε η υπόθεση του ενός εκατομμυρίων μάρκων
που έδωσε δια του κ. Θόδωρου Τσουκάτου η Siemens στο ΠΑΣΟΚ, το κόμμα
της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκλεισε τα μάτια και αντί να αναγνωρίσει
τις ευθύνες του και το ίδιο να συμβάλει στην αποκάλυψη της αλήθειας και
την αυτοκάθαρσή του, ξεκίνησε μια μικροπολιτική και λαϊκίστική
προσπάθεια μηδενισμού, ισοπέδωσης και επιμερισμού των ευθυνών στο
σύνολο του πολιτικού φάσματος και ειδικά προς το κυβερνών κόμμα. Μόνο
που η τακτική αυτή ενέχει κινδύνους για το σύνολο της πολιτικής ζωής
και της κοινωνίας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει
άλλοθι ή να διαγράψει τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ. Διότι εν προκειμένω από τη
μια πλευρά έχουμε στοιχεία, αποδείξεις και ομολογίες και από την άλλη
φήμες οι οποίες -όπως ανακοίνωσε η ίδια η εισαγγελία που είπε πως δεν
υπάρχουν ως τώρα ευθύνες υπουργών- δεν εδράζονται στην πραγματικότητα.
Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να δει το δάσος που δεν κρύβεται πίσω από το
δάχτυλό του. Να μιλήσει καθαρά και να συμβάλει στο να μάθει ο ελληνικός
λαός σε ποια ταμεία έφθασαν τα "μαύρα" χρήματα της Siemens και πως
‘'αξιοποιήθηκαν''. Δεν υπάρχει ΠΑΣΟΚ του τότε και άλλο ΠΑΣΟΚ του
σήμερα. Αν δεν το κάνει και συνεχίσει να επιχειρεί να πετάξει το
μπαλάκι των ευθυνών στις κυβερνήσεις Σημίτη και στη ΝΔ, δεν θα πετύχει
τίποτα άλλο παρά να δηλητηριάσει το πολιτικό σύστημα και να κάνει ακόμη
πιο βαθύ το χάσμα μεταξύ πολιτών και πολιτικής.
Δεν είναι όμως όλοι ίδιοι. Η κυβέρνηση της ΝΔ προώθησε
συγκεκριμένα μέτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς και τη διαφάνεια
του δημοσίου. Δεσμεύθηκε δε για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης όπως
έχει κάνει στην πράξη και στο παρελθόν. Πρότεινε και τη σύσταση
διακομματικής επιτροπής, ώστε οι ίδιοι οι πολιτικοί και τα κόμματα από
κοινού να βρουν τρόπους θωράκισης του συστήματος. Και ασφαλώς θα
προχωρήσει στη σύσταση εξεταστικής επιτροπής αφού πρώτα η δικαιοσύνη
απερίσπαστη και σε βάθος ολοκληρώσει την έρευνά της. Το κατά πόσο δε το
ενδιαφέρον του ΠΑΣΟΚ είναι ειλικρινές ή όψιμο και επικοινωνιακό,
αποδείχθηκε και στη στάση του στην αναθεώρηση του Συντάγματος που δεν
συζήτησε και δεν στήριξε συγκεκριμένα μέτρα που είχαν να κάνουν με τον
τρόπο χρηματοδότησης των κομμάτων.
Η υπόθεση αυτή τέλος, όσο δυσάρεστη και αν είναι, ας γίνει μια
ευκαιρία για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα με κυρίαρχο στοιχείο το νέο
τρόπο εκλογής βουλευτών. Η καθιέρωση περισσότερων και μικρότερων
εκλογικών περιφερειών βοηθάει στην αντιπροσωπευτικότερη εκπροσώπηση,
την αντιμετώπιση λογικών star system και τη μείωση του προεκλογικού
κόστους το οποίο είναι και η εστία διαφθοράς και ανάπτυξης σχέσεων
διαπλοκής.
